اسیدها در محدوده خطی دارای pH کمتر از 7 هستند. در واقع اسید، یک مولکول یا یون است که قادر به از دست دادن یک پروتون یا +H خود و تشکیل پیوند کووالانسی با یک جفت الکترون می باشد. اسیدی بودن بیشتر به معنای داشتن غلظت بالاتر یون های مثبت هیدروژن است.
اسیدها خاصیت خورندگی دارند. همچنین برای تغییر رنگ شناساگرها و خنثی کردن بازها از آن ها استفاده می کنند. تعداد هیدروژن های اسیدی موجود اگر بیش از یک باشد و به طور متوالی تفکیک شوند، آن اسید چند پروتونی است و اگر یک هیدروژن اسیدی داشته باشد، آن اسید تک پروتونی است.
انواع اسید بر اساس قدرت
اسیدها را براساس پروتون هایی که به حلال آبی می دهند، به دو دسته اسید قوی و اسید ضعیف تقسیم بندی می کنند. قدرت یک اسید را با ثابت تفکیک اسیدی آن بررسی می کنند.
اسید قوی
اسید قوی، اسیدی است که وقتی در حلالی حل گردد، پروتون های خود را به طور کامل به حلال بدهد و در واقع به طور کامل تفکیک شود. یعنی در واکنش، تعادل را به سمت راست پیش ببرد. این اسیدها ka بزرگی یا ثابت تفکیک اسید بالایی دارند. اسیدهای قوی به طور کامل در آب یونش می یابند و یون هیدرونیوم (H3O+) تولید می کنند.
اسید ضعیف
اسید ضعیف، اسیدی است که وقتی در حلالی حل گردد، پروتون های خود را به طور کامل به حلال ندهد و در واقع به طور کامل تفکیک نمی شود یعنی به طور جزئی واکنش می دهد. لازم به ذکر است که همه اسیدهای آلی، اسید ضعیف هستند. اسیدهای ضعیف دارای ثابت تفکیک کمتر و ka کوچکتری می باشند.
انواع مختلف اسیدهای صادراتی ایران
- اسید سولفوریک
- فسفریک اسید
- اسید نیتریک
